Hafidh Kido akihuliza swali katika Mhadhara uliofanyika Chuo Kikuu cha Dar es salaam. #39SADCSummit |
Wiki tatu zilizopitita sikuwa na uelewa wowote kuhusu Jumuiya ya Maendeleo
Kusini mwa Afrika (SADC), Wizara ya Mambo ya Nje na Ushirikiano wa
Kimataifa kwa kushirikiana na Idara ya Habari (MAELEZO), ililazimika
kutoa semina za siku tatu kwa wanahari mkoani Morogoro.
Semina
ile si tu ilinifungua masikio lakini iliniongezea uelewa mpana juu ya
jumuiya hii muhimu kwa maendeleo ya Tanzania na nchi nyingine wanachama.
Siku
wiki zikakatika, ikafika Agosti na kuanza mchakamchaka wa shughuli za
SADC katika Ukumbi wa Mikutano wa Kimataifa Julius Nyerere (JNICC)
jijini Dar es Salaam. Wiki ya nne ya viwanda, mikutano ya makatibu
wakuu, mawaziri na hatimaye ikafika siku yenyewe ya Agosti 17 na 18.
Mkutano wa wakuu wa nchi na serikali wa SADC.
Nilifika
nyuma ya ukumbi na kukaguliwa, baadaye nilianza kutembea kutokea usawa
wa Uwanja wa Gymkhana kilipo kituo cha polisi. Kulia na kushoto kwangu
kulikuwa kumepambwa na mabango makubwa yanayoonyesha utajiri wa mbuga za
wanyama na hifadhi za taifa, milima, mabonde na maporomoko ya maji
tulivyo navyo nchini.
Kisiwa
cha Zanzibar, wanyama kama Mbega na wengine adimu wanaopatikana bara
hili tu lililobarikiwa kila utajiri. Nilijihisi kama naingia mlango wa
peponi. Mwili ulinisisimka vinyweleo vikanisimama. Nilitamani dunia
nzima ijue kuna nchi inaitwa Tanzania na leo ina ugeni kutoka nchi 16 za
Afrika.
Nje ya
ukumbi nilifurahishwa na ngoma za asili, zilikuwa zimepangiliwa kwa
namna ya kipekee kuvutia kila mtazamaji, kinamama na kinababa wa
Kimaasai walikuwa wakinema na kuruka kwa sauti zao za kupendeza na
kuvutia.
Utasema
ni Twiga waliotoroka mbugani, kinamama wa Kimaasai walikuwa
wakichezesha shanga walizozizungusha shingoni utasema wanapeta mahindi.
Wao hawaruki hawasogei, wanainua visigino na kuvirudisha, mchezo huo
ulileta taswira nzuri ya mtibwiriko wa maungo na kelele za polepole
lakini zinazofuatana za shanga mwilini mwao. Huku sauti nzito za kiume
zikiunguruma kama Simba mzee, zikisikika kwa nyuma kama kuwagombesha
wakinamama wanaolalamika kwa sauti tamu na nyororo.
Ratiba
ilionyesha shughuli zinaanza saa mbili asubuhi, kwa kawaida sipendi
kuwa wa mwisho katika mambo ya msingi. Saa moja kasoro robo nilikuwa
ukumbini, moja kwa moja nilifululiza chumba cha habari gorofa ya kwanza
upande wa kushoto. Nilijikuta peke yangu, sikushangaa kwa kuwa dhamira
yangu haikutaka niwe wa mwisho.
Baada
ya kujipanga nilijitoma ukumbini, upande wa juu tulipopangiwa
wanahabari. Mwili ulisisimka kwa kuona siku imewadia kuweka historia. Ni
historia katika uandishi wa habari kuripoti tukio kubwa namna hiyo.
Sikuwahi kufanya hivyo kabla.
Wakati
tukipewa semina na Profesa Palamagamba Kabudi, Waziri wa Mambo ya Nje
na Ushirikiano wa Afrika Mashariki katika ukumbi wa Mikumi miezi kadhaa
kabla ya tukio hili, nilivutiwa na mwanahabari mkongwe Deodatus Balile
namna alivyoelezea kwa madaha mkutano wa SADC uliofanyika kwa mara ya
kwanza nchini mwaka 2003, ukumbi wa Karimjee jijini Dar es Salaam.
Nilimuona
kama aliyeshushwa duniani moja kwa moja bila kuzaliwa, nami nikaweka
ahadi Mungu anipe pumzi na afya ili nipate cha kuwaelezea wanahabari
wenzangu miaka 16 ijayo namna nilivyoshiriki mikutano ya SADC hatua kwa
hatua.
Nilitia
mguu wangu eneo la wanahabari saa mbili kasoro, nikaanza kuwaona
viongozi wastaafu wakiwasili, alianza Mzee Benjamin Mkapa, akafuata Mzee
Jakaya Kikwete kisha akaja Mzee Ali Hassan Mwinyi. Walikaa pamoja
wakizungumza na kucheka, ishara nzuri kwa wageni.
Saa
nne kamili asubuhi viongozi wa kitaifa wa nchi 16 za jumuiya hii
wakaanza kuingia mmoja baada ya mwingine, alianza mwenyeji Rais Dk. John
Magufuli wakafuatia viongozi wengine mmoja mmoja kwa mpangilio wa
kupendeza. Walisimama kwa muda wakitizama bendera ndogo zilizopangwa
mshazari mbele ya meza zao.
Walipangiwa
kukaa kwenye viti vya rangi ya maziwa vilivyodariziwa kwa vitambaa vya
mahmeli, juu ya meza kulikuwa na vibakuli vidogo vyenye lawalawa za
kuwapumbaza wasichoke kuendesha mkutano. Kila mmoja alipangiwa seti ya
vifaa maalum vya kufasiri lugha.
Meza
yao ilipendeza kweli maana chini kulitandazwa mashada ya maua kuanzia
mwanzo hadi mwisho wa meza yenye urefu yapata futi 30, imepindwa kidogo
kuleta taswira ya mwezi mchanga ili kuwafanya watazamaji wawaone vizuri.
Marais
walikuwa 11 wakiongozwa na Rais Dk. John Magufuli (Tanzania), Rais
Cyril Ramaphosa (Afrika Kusini), Rais Edgar Lungu (Zambia), Rais Dk.
Hage Geingob (Namibia), Rais Emmerson Mnangagwa (Zimbabwe), Rais João
Lourenço (Angola), Rais Filipe Nyusi (Msumbiji), Rais Danny Faure
(Ushelisheli) na Rais Azali Assoumani (Comoro).
Wengine
ni Rais Andry Rajoelina (Madagascar), Rais Felix Tshisekedi (Jamhuri ya
Kidemokrasia ya Kongo - DRC), Makamu wa Rais Everton Herbert
Chimulirenji (Malawi), Waziri Mkuu Tom Thabane (Lesotho), Waziri Mkuu
Ambrose Mandvulo Dlamini (Eswatini), Waziri wa Mambo ya Nje Unity Dow
(Botswana) na Waziri wa Mambo ya Nje Nandi Botha (Mauritius).
Baada
ya kuimbwa wimbo wa SADC ukafuata wimbo ya AU kisha ukaimbwa wa
Tanzania, nilitamani niitoe sauti yangu yote ili ukumbi mzima ujue kuna
mtanzania anaitwa Hafidh Kido anaimba wimbo wa taifa lake.
Cheche
za machozi zilinitoka pembezoni mwa macho kwa furaha, nilikuwa
nimeukumbatia moyo wangu uliofuatisha mdundo wa Brass Band ya Polisi kwa
madaha. Hakika kuwa mtanzania kwenye jumuiya hii ya SADC ni heshima
kubwa.
Baada
ya hapo zilifuata taratibu za kiitifaki na ukafika wasaa wa Rais
Magufuli kukabidhiwa kijiti cha uenyekiti kutoka kwa Rais Geingob wa
Namibia. Kilikuwa kipindi cha amani na usikivu wa hali ya juu, kila
mmoja alitaka kusikia mwenyekiti mpya atasema nini.
Kama
ilivyo kawaida yake, Rais Magufuli ni mkweli na hapendi kupamba maneno.
Alieleza alivyoumizwa na alivyofurahishwa ndani ya SADC. Akaahidi
kuyabadili yaliyomuumiza ndani ya mwaka mmoja, ikiwa atapewa ushirikiano
wa kweli.
Siku
ya kwanza ikaisha, vikao vya ndani vikahamia Ikulu ya Dar es Salaam.
Siku iliyofuata kama kawaida nikawahi nafasi yangu ndani ya ukumbi.
Ulijaa kama jana (Jumamosi Agosti 17, 2019).
Kilichonidhihirikia
kuwa leo (Jumapili Agosti 18, 2019) ndio tunaikamilisha safari ya mwezi
mzima katika hekaheka za SADC ni pale nilipomuona dada yangu Zamaradi
Kawawa ambaye alikuwa mwenyekiti wetu kwa upande wa wanahabari kupitia
kamati ya kuratibu mkutano huu, ambaye pia ni Naibu Mkurugenzi wa
MAELEZO, alikuwa akiingia ukumbini huku akicheza kwa furaha.
Katika
maisha yangu tangu nimjue dada Zamaradi sikuwahi kumuona akicheza,
alionyesha kazi imekamilika salama na sasa tumekabidhiwa rasmi jukumu la
kuiandika vema SADC ikiwa imerejea nyumbani, Dar es Salaam.
Kikao
cha kufunga hakikuwa kirefu, itifaki zilifuata kama kawaida na
kilipofika kipindi cha kutoa hotuba ya ufunguzi sote tulikaa kimya
kumsikiliza mwenyekiti atakuwa na yapi ya kutuambia. Alipoanza kwa
kusalimia kwa lugha ya Kiswahili, nilimuonyesha alama ya dole
mwanahabari mwenzangu aliyekaa upande wa kushoto ukumbini; ishara ya
kuwa Kiswahili kimekubaliwa kuwa lugha rasmi ya nne ya SADC.
Ni
kweli, baadaye Mwenyekiti Rais Magufuli aliueleza umma wa wana SADC kuwa
Kiswahili kimepitishwa kwa kauli moja kuwa lugha ya nne ya SASDC. Kila
mtu alifurahi, hapo ndipo nilipoamini lugha hii ni lugha ya ukombozi.
Mwisho
baada ya kufunga, nilitaka kuwahi kuandika stori ili niitume gazetini
Jamvi la Habari. Kwa mara nyingine nikakutana na uso wa bashaha wa Dada
Zamaradi akiwa amesimama pembeni ya mlango akiwagongea ‘ngumi’
wanahabari wote waliokuwa wakipita kutoka nje. Ushindi! Hakika ulikuwa
ni ushindi wetu sote.
Mwandishi wa makala haya ni Hafidh Kido ambaye ni Mhariri wa gazeti la Jamvi la Habari
Na Hafidh Kido
No comments:
Post a Comment